Lang geleden...
Een stil meisje...
Een gevoelige ziel vanaf het begin
Als kind was ik stil en verlegen, het gelukkigst thuis met mijn poppen en tekenspullen. Mijn vader, een kunstenaar, en mijn mama huismoeder creëerden een veilige en creatieve haven. Een van mijn vroegste herinneringen is dat ik mijn vader letters zag schilderen op een reclamebord. Toen ik pas 3 of 4 jaar oud was, had ik medelijden met de verf die van de rest van de verf in de pot was gescheiden. Als ik terugkijk, besef ik dat dit een vroeg teken was van mijn hooggevoelige aard.
Mijlpalen in het gezin
Tot ik 7 was, was ik enig kind. Mijn zusje werd dood geboren toen ik 4 was, maar toen ik 7 werd, verwelkomden we mijn broertje uit Chili. Toen ik 11 was, werd onze tweede broer (toen 7 jaar oud - ook uit Chili) bij ons gezin gevoegd.
Naarmate de jaren verstreken...
-
Mijn stem vinden
Als kind op de basisschool stond ik bekend als de "stille", die zelden een woord sprak. Het duurde vaak bijna het hele schooljaar voordat ik me comfortabel genoeg voelde om te praten.
Ik voelde me het meest op mijn gemak met papier, potloden en creatieve materialen en kon me urenlang in stilte bezig houden.
Op de middelbare school begon ik open te bloeien, ik had plezier in creatieve vakken, acteren en het ontwikkelen van foto's in de donkere kamer. Geleidelijk aan stapte ik naar voren in zinvolle projecten, en durfde ik het voortouw te nemen als iets me nauw aan het hart lag.
-
Van leraar tot schepper
Na mijn opleiding tot kleuterleidster ging ik aan de slag op de school waar ik ben opgegroeid, waardoor ik dus collega werd van mijn voormalige leraren.
's Avonds volgde ik keramieklessen.
Later opende ik een winkel in Lier om mijn creaties (schilderijen en allerlei handgemaakte creaties) te verkopen.
Ik gaf parttime les en werkte in mijn eigen winkel, terwijl ik ook nog een gezinsleven had.
Het moederschap zorgde ervoor dat mijn prioriteiten verschoven en ik minder ging werken, zodat ik meer tijd met onze twee zoons kon doorbrengen.
Relatief recent
Gezondheidsproblemen dwongen me om een stap terug te doen uit het lesgeven, een rol die ik al zo lang koesterde. Wat me ooit zoveel vreugde bracht, begon zwaar te voelen en ik merkte dat ik al voor de helft van de dag geen energie meer had. Het was een moeilijke beslissing, maar het opende ook de deur naar nieuwe mogelijkheden.
Ik besloot terug naar school te gaan en grafisch ontwerp te studeren, en dook in een wereld van creativiteit en ontdekking. Het was stimulerend om weer student te zijn en het wakkerde mijn passie voor leren aan. Met frisse ideeën en inspiratie begon ik een nieuw pad voor mezelf te plannen.
Om deze dromen tot leven te brengen, wist ik dat er wat veranderingen nodig waren. Na bijna 25 prachtige jaren besloot ik mijn winkel op 31 december 2023 te sluiten. Ik transformeerde de ruimte in een gezellig ateliertje waar ik me nu kan richten op creëren en werken. Van tijd tot tijd open ik mijn deuren om bezoekers te verwelkomen om mijn werk te bekijken en een gezellig praatje te maken. Ik deel deze speciale momenten via mijn nieuwsbrief en Instagram.
Dus hier ben ik nu
Kunst die het hart raakt, dat is wat ik probeer te creëren. Mijn kunst is een zachte uitnodiging om uit de haast te stappen, in een wereld van zachtheid en kleur. Het draagt een gevoel van nostalgie, het wonder van de kindertijd en de simpele magie van volledig aanwezig zijn met zich mee. Elk stuk nodigt uit tot dagdromen, en moedigt je aan om te vertragen en de kleuren en positiviteit binnen te laten in je hart.
Ik streef ernaar om verder te gaan dan de "ogenschijnlijk perfecte façade" en verbinding te maken met wat eronder ligt. Het leven trekt ons vaak met volle snelheid vooruit, waardoor we gemakkelijk het contact met onze emoties verliezen. In de wereld van vandaag, met zoveel focus op uiterlijke schijn, kunnen we ons niet in staat voelen - of zelfs bang zijn - om ons ware zelf te laten zien. Dit kan ertoe leiden dat we ons losgekoppeld voelen, verwachtingen volgen en op de "automatische piloot" leven.
Kunst heeft een unieke manier om ons te bereiken als woorden dat niet kunnen. Als wat je ziet, je iets doet, doe er dan iets mee. Kleuren en beelden hebben de kracht om ons te raken, waardoor emoties naar boven komen en je weer in balans kunnen brengen en inzicht geven.
Voor je welzijn is het essentieel om emoties ruimte te geven, je grenzen te kennen en jezelf de tijd te geven om even stil te staan en adem te halen.
Ik hoop dat mijn kunst je een moment van rust, bezinning en verbinding biedt.
Waarom ik creëer...
Met mijn werk wil ik een moment van rust creëren.
Ik wil mensen aanmoedigen om te vertragen, stil te staan bij het moment en goed voor zichzelf te zorgen.
Want als mensen zich goed voelen, kunnen ze ook lief zijn voor anderen.